Article 0

Περισσότερο επιρρεπείς στην ψύξη είναι όσοι αντιμετωπίζουν προβλήματα στην σπονδυλική στήλη, όσοι πάσχουν από αυχενικό σύνδρομο, οι ηλικιωμένοι και τα μικρά παιδιά.  Τι να κάνετεγια να αποφύγετε την ψύξη στον αυχένα   Αλλάζετε ρούχα κάθε φορά που ιδρώνετε Φοράτε στον αυχένα ένα μαντίλι ή κάποιο άλλο είδος ρουχισμού που να σας καλύπτει επαρκώς σε εκείνο το ευαίσθητο σημείο Μην κάθεστε εκεί όπου υπάρχουν ρεύματα αέρα Προσοχή στην χρήση των κλιματιστικών (θα πρέπει να μην σας χτυπάει απευθείας ο αέρας που εκπέμπουν) Θεραπεία Σε περίπτωση που πάθετε ψύξη η θεραπεία μπορεί να είναι φαρμακευτική, αλλά και εναλλακτική. Για να αντιμετωπίσετε τους πόνους πάρτε με την συγκατάθεση του γιατρού σας μυοχαλαρωτικά χάπια ή/και αναλγητικά.   Τοποθετήστε στο σημείο που έχετε πάθει ψύξη μια θερμοφόρα  Κάντε επάλειψη με μια θερμαντική αλοιφή, αφού η ζέστη ανακουφίζει από τον μυικό πόνο  Μην κάνετε τις εντριβές με οινόπνευμα Σε περίπτωση που το πρόβλημα επιμένει, ένας ορθοπεδικός μπορεί να σας συστήσει να φορέσετε ένα αυχενικό κολάρο Εναλλακτικές θεραπείες Βάλτε κομπρέσες με χαμομήλι, το οποίο βοηθά στη χαλάρωση των μυών Ζεσταίνετε κομπρέσες με το σίδερο και τοποθετήστε τις στο σημείο που πονάτε   iatropedia

Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα ευρήματα, θεωρήσαμε ότι είναι μια κατάλληλη στιγμή για να μιλήσουμε για τα βασικά στοιχεία που πρέπει να διαβάζουμε επάνω σε ένα αντηλιακό. Αντηλιακό: Οι 4 βασικές πληροφορίες στην ετικέτα του μπουκαλιού: “Ευρέως φάσματος” (Broad Spectrum) Είναι σημαντικό για το αντηλιακό σας να προσφέρει προστασία ευρείας κλίμακας, πράγμα που σημαίνει ότι προσφέρει αποτελεσματική προστασία τόσο έναντι της UVA (υπεριώδη ακτινοβολία A) όσο και της UVB (υπεριώδη ακτινοβολία B), δηλαδή απέναντι στα δύο ηλιακά μήκη κύματος που αποδεδειγμένα βλάπτουν το δέρμα. Οι ακτίνες UVA διεισδύουν στο δέρμα πιο βαθιά από τις UVB και είναι η κύρια αιτία των ρυτίδων, του “κρεμασμένου” δέρματος και άλλων σημείων γήρανσης. Οι ακτίνες UVB βλάπτουν την άνω επιφάνεια του δέρματος και αποτελούν την κύρια αιτία ενός ηλιακού εγκαύματος. Και οι δύο προκαλούν καρκίνο του δέρματος. “Παράγων προστασίας από τον ήλιο” (Sun Protection Factor – SPF)  Το SPF είναι ένα μέτρο για τη χρονική διάρκεια που ένα άτομο μπορεί να παραμείνει στον ήλιο προτού αρχίσουν οι ακτίνες UVB να καίνε το δέρμα του. Έστω ότι χωρίς αντηλιακό, το δέρμα σας αρχίζει να κοκκινίζει σε 20 λεπτά. Ένα αντηλιακό με SPF 30 θα σας επιτρέψει θεωρητικά να μείνετε στον ήλιο 30 φορές περισσότερο χωρίς να καείτε. Αλλά λάβετε υπόψη ότι οι αριθμοί SPF προσδιορίζονται σε ένα εργαστήριο. Στον πραγματικό κόσμο, ανεξάρτητα από την τιμή SPF, τα αντηλιακά ξεκινούν να χάνουν την αποτελεσματικότητά τους με την πάροδο του χρόνου, οπότε είναι σημαντικό να τα εφαρμόζετε ξανά κάθε δύο ώρες καθώς και μετά το κολύμπι ή την εφίδρωση. Επίσης σημειώστε ότι πάνω από το SPF 50 η ποσότητα πρόσθετης προστασίας από τον ήλιο είναι αμελητέα. Το αμερικανικό Ίδρυμα για τον Καρκίνο του Δέρματος συνιστά να χρησιμοποιείτε πάντα ένα αντηλιακό ευρέος φάσματος με SPF 30 ή μεγαλύτερο για παρατεταμένη παραμονή σε εξωτερικούς χώρους.  “Αδιάβροχο” (Water resistant)  Οι όροι “αδιάβροχο” και “ανθεκτικό στον ιδρώτα” υποδεικνύουν ότι το αντηλιακό παραμένει αποτελεσματικό για 40 λεπτά, ή για 80 λεπτά όταν κολυμπάτε ή ιδρώνετε. Δεδομένου ότι κανένα αντηλιακό δεν είναι πλήρως “αδιάβροχο” ή “ανθεκτικό στον ιδρώτα”, ο αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) απαγορεύει αυτούς τους όρους επάνω στις συσκευασίες αντηλιακού. “Ενεργά συστατικά” (Active ingredients) Αυτή η περιοχή της ετικέτας, συχνά στο πίσω μέρος του μπουκαλιού, απαριθμεί τα κύρια συστατικά σε ένα αντηλιακό, που προστατεύουν το δέρμα σας από τις ακτίνες UV. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι ενεργών αντηλιακών συστατικών: χημικά και φυσικά. Τα χημικά συστατικά, όπως η αβοβενζόνη (avobenzone) και η βενζοφαινόνη (benzophenone), δουλεύουν απορροφώντας την υπεριώδη ακτινοβολία, μειώνοντας την διείσδυσή της στο δέρμα, ενώ τα φυσικά συστατικά, όπως το διοξείδιο του τιτανίου (titanium dioxide) και το οξείδιο του ψευδαργύρου (zinc oxide) παραμένουν στην επιδερμίδα και εκτρέπουν τις ακτίνες UV. Πολλά αντηλιακά που διατίθενται σήμερα συνδυάζουν χημικά και φυσικά συστατικά. iatropedia

Πέτρες στην χολή: Αίτια
Δεν είναι σαφές το τι προκαλεί τον σχηματισμό πετρών. Οι γιατροί πιστεύουν, ότι οι χολόλιθοι μπορεί να προκύψουν όταν: Η χολή περιέχει πάρα πολλή χοληστερόλη. Κανονικά, η χολή σας περιέχει αρκετά χημικά για να διαλύσει την χοληστερόλη που εκκρίνεται από το ήπαρ. Αλλά αν το συκώτι σας εκκρίνει περισσότερη χοληστερίνη απ’ ότι η χολή σας μπορεί να διαχειριστεί, η περίσσεια χοληστερόλης μπορεί να σχηματίσει κρυστάλλους και, τελικά, πέτρες. Η χολή σας περιέχει πάρα πολύ χολερυθρίνη. Η χολερυθρίνη είναι μια χημική ουσία που παράγεται όταν το σώμα σας διασπά τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Ορισμένες συνθήκες υγείας κάνουν το συκώτι σας να παράγει πάρα πολύ χολερυθρίνη, συμπεριλαμβανομένης της κίρρωσης του ήπατος, της λοίμωξης των χοληφόρων οδών και ορισμένων διαταραχών του αίματος. Η περίσσεια χολερυθρίνης συμβάλλει στο σχηματισμό χολόλιθων. Η χοληδόχος κύστη σας δεν αδειάζει σωστά. Αν η χοληδόχος κύστη σας δεν αδειάζει πλήρως ή αρκετά συχνά, τότε η χολή μπορεί να γίνει πολύ συμπυκνωμένη και αυτό συμβάλλει στο σχηματισμό πετρών. πέτρες στην χολή   Πέτρες στην χολή: Τρόποι αντιμετώπισης Χειρουργική επέμβαση για αφαίρεση της χοληδόχου κύστης (χολοκυστεκτομή). Ο γιατρός, μπορεί να σας συστήσει χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης σας, σε περίπτωση που ο σχηματισμός πετρών είναι πολύ συχνός. Μόλις αφαιρεθεί, η χολή ρέει κατευθείαν από το συκώτι σας στο λεπτό έντερο, αντί να αποθηκεύεται στην χοληδόχο κύστη. Δεν χρειάζεστε την χοληδόχο κύστη για να επιβιώσετε και η αφαίρεσή της δεν επηρεάζει την ικανότητά σας να αφομοιώσετε τις τροφές, αλλά μπορεί να προκαλέσει διάρροια, η οποία είναι συνήθως παροδική. Φάρμακα για τη διάλυση χολολίθων. Υπάρχουν φάρμακα που μπορεί να βοηθήσουν στη διάλυση των πετρών. Αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να πάρει μήνες ή χρόνια θεραπείας. Μερικές φορές, μάλιστα, τα φάρμακα δεν λειτουργούν. Πρόκειται για μία επιλογή που δεν ακολουθείται συχνά και που προορίζεται μόνο για άτομα που δεν μπορούν να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.  iatropedia

Αν οι μυϊκοί σπασμοί είναι ιδιαίτερα επώδυνοι, αν δεν υποχωρούν, ή εάν επαναλαμβάνονται συχνά, θα πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας για πιθανές υποκείμενες αιτίες. Οι λείοι μύες που βρίσκονται εντός των τειχών των κοίλων οργάνων (όπως το παχύ έντερο) μπορεί να πάθουν σπασμό, προκαλώντας έντονο πόνο. Αυτός ο πόνος ονομάζεται κολικός, που σημαίνει ότι “έρχεται και φεύγει”. Παραδείγματα τέτοιων πόνων περιλαμβάνουν τις κράμπες, τη διάρροια, τον πόνο της χοληδόχου κύστης και του πόνου από την αποβολή πέτρας στα νεφρά. Μια ειδική μορφή μυϊκών σπασμών είναι οι λεγόμενες δυστονίες, που προκαλείται από πιθανή ανωμαλία στις χημικές ουσίες, οι οποίες συμβάλλουν στην μετάδοση των σημάτων στον εγκέφαλο. Παραδείγματα δυστονιών περιλαμβάνουν το ραιβόκρανο και τον βλεφαρόσπασμο. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για την αποκατάσταση των επιπέδων των νευροδιαβιβαστών στα φυσιολογικά επίπεδα και ενέσεις Botox για να παραλύσει ο ερεθισμένος μυς και να σταματήσουν οι σπασμοί. Μυϊκοί σπασμοί: ΟΛΕΣ οι πιθανές αιτίες Υπάρχει μια ποικιλία αιτίων για τους μυϊκούς σπασμούς και, κάθε μία από αυτές, εξαρτάται από τους παράγοντες προδιάθεσης, από το μέρος του σώματος που εμπλέκεται και από το περιβάλλον στο οποίο είναι εκτεθειμένο το σώμα. Οι μυϊκοί σπασμοί μπορεί να συμβούν όταν ένας μυς έχει καταπονηθεί υπερβολικά, ή εάν έχει παραμείνει στην ίδια θέση για παρατεταμένη χρονική περίοδο. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι το μυϊκό κύτταρο ξεμένει από ενέργεια και υγρά, υπερδιεγείρεται και συρρικνώνεται. Αυτό σπασμός μπορεί να περιλαμβάνει μέρος ενός μυός, το σύνολο των μυών, ή ακόμη και γειτονικούς μυς. Η καταπόνηση ως αιτία των σκελετικών μυϊκών σπασμών εμφανίζονται συχνά σε αθλητές που κάνουν έντονη άσκηση σε θερμό περιβάλλον. Αυτό είναι επίσης ένα κοινό πρόβλημα με τους εργαζόμενους στις κατασκευές ή σε άλλες δουλειές που απαιτούν εργασία σε ζεστό περιβάλλον. Συνήθως, οι μυϊκοί σπασμοί θα συμβούν στους μεγάλους μυς, που “σηκώνουν” και το μεγαλύτερο φορτίο. Γυμναστική μετά από μακρά απραξία Ασκήσεις που δεν τις συνηθίζετε μπορεί επίσης να επιφέρουν μυϊκούς σπασμούς. Για παράδειγμα οι κοιλιακοί μυϊκοί σπασμοί μπορεί να συμβούν, όταν το άτομο αποφασίζει να αρχίσει να κάνει έντονη γυμναστική στους κοιλιακούς μυς. Οι μυϊκοί σπασμοί στο χέρι και τα δάχτυλα παρομοίως προκαλούνται από την παρατεταμένη χρήση των μικρών μυών του χεριού, κάτι που συμβαίνει συχνά σε συγγραφείς. Αφυδάτωση Είναι κοινή πεποίθηση ότι η αφυδάτωση και η εξάντληση των ηλεκτρολυτών στον οργανισμό οδηγεί σε μυϊκούς σπασμούς και κράμπες. Τα μυϊκά κύτταρα απαιτούν αρκετό νερό, γλυκόζη, νάτριο, κάλιο, ασβέστιο και μαγνήσιο για να επιτρέψουν στις πρωτεΐνες να εισέλθουν στο εσωτερικό τους και να λειτουργούν κανονικά. Αν κάτι από αυτά είναι σε έλλειψη, τότε μπορεί τα κύτταρα ερεθίζονται και δημιουργούνται μυϊκοί σπασμοί. Αθηροσκλήρωση Η αθηροσκλήρωση, ή στένωση των αρτηριών (περιφερική αρτηριακή νόσος) μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μυϊκό σπασμό και κράμπες και πάλι λόγω ανεπαρκούς παροχής αίματος και θρεπτικών ουσιών στον μυ. Η περιφερική αρτηριακή νόσος μπορεί να μειώσει τη ροή του αίματος στα κάτω άκρα, προκαλώντας πόνο στα πόδια, όσο στέκεστε, περπατάτε, ή τρέχετε. Χρόνιες παθήσεις Οι νυχτερινές κράμπες στα πόδια και το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών θεωρούνται ένας τύπος διαταραχής του ύπνου, ο οποίος σχετίζεται με τους μυϊκούς σπασμούς. Ο χρόνιος πόνος στον λαιμό και την πλάτη μπορεί να οδηγήσει σε επαναλαμβανόμενους μυϊκούς σπασμούς. Μεγάλες μυϊκές ομάδες συνθέτουν τον κορμό, συμπεριλαμβανομένου του αυχένα, του θωρακικού τοιχώματος, της πλάτης (ραχιαίοι), των χεριών και των ποδιών. Οι σπασμοί σε αυτούς τους μυς μπορεί να είναι αποτέλεσμα κάποιου τραυματισμού, ή μπορεί να αναπτυχθούν με την πάροδο του χρόνου, λόγω αρθριτικών αλλαγών στην σπονδυλική στήλη. Συστημικές ασθένειες όπως ο διαβήτης, η αναιμία (χαμηλά ερυθρά αιμοσφαίρια), η νεφρική νόσος, τα προβλήματα του θυρεοειδούς και άλλα ορμονικά ζητήματα είναι επίσης πιθανές αιτίες μυϊκών σπασμών.Παθήσεις του νευρικού συστήματος,όπως η πλάγια αμυοτροφική σκλήρυνση, η σκλήρυνση κατά πλάκας και κάποια βλάβη του νωτιαίου μυελού, μπορεί να προκαλέσουν μυϊκό σπασμό. Σπασμοί στους λύους μυς Οι λείοι μύες μπορεί επίσης να πάθουν σπασμούς. Όταν μια κοίλη δομή γεμάτη αέρα ή υγρό πιέζεται από το μυϊκό σπασμό, προκαλείται έντονος πόνος, αφού το υγρό ή ο αέρας δεν μπορούν να συμπιεστούν. Για παράδειγμα, οι λείοι μυς στο εντερικό τοίχωμα μπορεί να πάθουν σπασμούς, προκαλώντας κύματα πόνου, που ονομάζεται κολικός. Διάφορες παθήσεις Όταν πέτρες στα νεφρά αποβάλλονται μέσω του ουροποιητικού συστήματος, οι λείοι μυς που είναι στα τοιχώματα του ουρητήρα (που συνδέει το νεφρό με την ουροδόχο κύστη) μπορεί πάθουν σπασμό και προκαλέσουν έντονο πόνο. Συχνά αυτός ο τύπος πόνου συσχετίζεται με ναυτία και έμετο και ονομάζεται κολικός του νεφρού. Οι μύες που περιβάλλουν τον οισοφάγο μπορεί να πάθουν σπασμό, όταν ερεθιστούν ελέω οισοφαγίτιδας, ή γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης. Η διάρροιαμπορεί να συσχετιστεί με κολικό πόνο, όπου οι μύες εντός του τοιχώματος του παχέος εντέρου παθαίνουν σπασμούς λίγο πριν από μια υδαρή κένωση.Οι κράμπες της εμμηνόρροιας στις γυναίκες συμβαίνουν όταν τα τοιχώματα στην μήτρα συσπώνται δυνατά. Καρδιά Οι στεφανιαίες αρτηρίες που τροφοδοτούν τον καρδιακό μυ με αίμα έχουν επίσης λείους μυς μέσα στα τείχη τους, που μπορεί να πάθουν σπασμούς. Αυτό μπορεί να προκαλέσει πόνο στο στήθος, ο οποίος διακρίνεται από τον πόνο της στεφανιαίας νόσου (όπου η συσσώρευση πλάκας επιφέρει στένωση των αρτηριών). Ο στεφανιαίος σπασμός των αρτηριών εμφανίζεται συχνά σε καπνιστές, ή σε εκείνους που έχουν υψηλά επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα. Κινητικές διαταραχές Δυστονίες είναι κινητικές διαταραχές, όπου ομάδες μυών συσπώνται δυναμικά και προκαλούν συστροφή. Οι ανεξέλεγκτες επαναλαμβανόμενες κινήσεις και η ανικανότητα να διατηρηθεί μια κανονική στάση σώματος μπορεί να είναι το αποτέλεσμα αυτού του τύπου μυϊκών σπασμών. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι πολύ ήπια αρχικά, αλλά σταδιακά εξελίσσονται και γίνονται πιο συχνά και έντονα. Οι μυϊκοί σπασμοί αυτού του τύπου περιλαμβάνουν το ραιβόκρανο (όπου ο μυς του αυχένα παθαίνει σπασμό και κάνει το κεφάλι να γέρνει προς τη μία πλευρά), τον βλεφαροσπασμό (όπου υπάρχει ανεξέλεγκτο άνοιγμα-κλείσιμο των βλεφάρων) και τη δυστονία του λάρυγγα που επηρεάζει τους μυς οι οποίοι ελέγχουν την ομιλία. Οι δυστονίες μπορεί να προκληθούν από αφύσικη λειτουργία χημικών νευροδιαβιβαστών στο μέρος του εγκεφάλου που ονομάζεται βασικά γάγγλια. Αυτές οι χημικές ουσίες (σεροτονίνη, ντοπαμίνη, ακετυλοχολίνη και GABA) απαιτούνται για να γίνεται σωστά η αποστολή μηνυμάτων μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων, που ξεκινούν με σύσπαση μυών. Τα συμπτώματα δυστονίας μπορεί να εμφανιστούν και ως επιπλοκή εγκεφαλικού επεισοδίου.  iatropedia

Σε περίπτωση που έχετε καούρες, ή άλλα πεπτικά προβλήματα, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να ανακουφιστείτε. Για καλύτερη χώνεψηΜην καπνίζετε αμέσως μετά το φαγητό ενώ καλό θα ήταν να αποφύγετε τα αναψυκτικά πριν, ή μετά την κατανάλωση των πλούσιων εδεσμάτων. Και το αλκοόλ με μέτρο! Μην επιβαρύνετε το στομάχι σας Προτιμήστε τα μικρά γεύματα, μασάτε καλά και χωρίς βιασύνη Μην ξαπλώνετε αμέσως μετά το φαγητό Έτσι διευκολύνεται η «άνοδος» του περιεχομένου του στομάχου προς τον οισοφάγο. Εάν θέλετε οπωσδήποτε να ξεκουραστείτε, βάλτε δύο μαξιλάρια στην πλάτη σας, ώστε να είστε ανασηκωμένοι και να παρεμποδίζεται η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Κάντε μια βόλτα… …μετά το γεύμα Φοράτε… …χαλαρά ρούχα   Ανακούφιση με βότανα Η μέντα χάρη στην σπασμολυτική της δράση, χαλαρώνει τους μυς του πεπτικού συστήματος και το αφέψημα από τα φύλλα της βοηθά στην ανακούφιση του πόνου. Τα αφεψήματα χαμομηλιού και φασκόμηλου λειτουργούν ως ήπια κατασταλτικά στην αντιμετώπιση της γαστρίτιδας και της δυσπεψίας. Επίσης, μασήστε τσίχλα ύστερα από κάθε γεύμα. Διεγείρει την παραγωγή και την κατάποση σιέλου, δρώντας έτσι προστατευτικά στα ενοχλήματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης. Ο μαραθόσπορος, ή το γλυκάνισο, ή το τζίντζερ ηρεμούν το στομάχι και διευκολύνουν την πέψη.Πότε να πάρετε κάποιο φάρμακο Εάν δεν ταλαιπωρείστε από καούρες συχνά, τότε μπορείτε να επιλέξετε τα αντιόξινα ή τα αλγινικά φάρμακα. Τα πρώτα καταστέλλουν τα οξέα του στομάχου και ανακουφίζουν σε λιγότερο από μία ώρα, ενώ τα αλγινικά, που δρουν εντός 5 λεπτών, είναι μια νέα κατηγορία φαρμάκων που παρεμποδίζουν τα γαστρικά οξέα να παλινδρομήσουν προς τον οισοφάγο. Εάν οι καούρες σε ταλαιπωρούν καθημερινά, τότε πιθανόν ο γαστρεντερολόγος να σας συστήσει πιο δραστικά φάρμακα.Γενικά Εάν έχετε ιστορικό προβλημάτων στο πεπτικό σύστημα, καλό θα ήταν να αποφύγετε τα φαγητά με πολλά μπαχαρικά και καρυκεύματα. Εάν έχετε ιστορικό καρδιοπάθειας, πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί ως προς την ποσότητα του φαγητού, του αλατιού και του αλκοόλ που θα καταναλώσετε. iatropedia

Μια νέα σουηδο-βρετανική επιστημονική έρευνα δείχνει για πρώτη φορά ότι τα ωάρια χρησιμοποιούν αυτά τα σήματα για να «διαλέξουν» από ποια σπερματοζωάρια θα γονιμοποιηθούν. Διαφορετικά ωάρια γυναικών προσελκύουν διαφορετικά σπερματοζωάρια – και όχι κατ’ ανάγκη του συζύγου ή του συντρόφου τους. Οι άνθρωποι και ιδίως οι γυναίκες αφιερώνουν πολύ χρόνο και ενέργεια για να διαλέξουν το μόνιμο σύντροφο τους. Η νέα μελέτη έκανε τη διαπίστωση ότι η επιλογή του συντρόφου συνεχίζεται και μετά το σεξ, αφού αφορά ακόμη και τα ίδια τα ωάρια, που επιδεικνύουν μια επιλεκτικότητα απέναντι στα ανδρικά σπερματοζωάρια. Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Στοκχόλμης και του Μάντσεστερ, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Τζον Φιτζπάτρικ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας “Proceedings of the Royal Society B” της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας Επιστημών, μελέτησαν πώς τα σπερματοζωάρια ανταποκρίνονται στο ωοθυλακικό υγρό που περιβάλλει τα ωάρια και περιέχει χημειοελκτικές ουσίες. Το βασικό ζητούμενο ήταν κατά πόσο τα ωοθυλακικά υγρά διαφορετικών γυναικών προσελκύουν τα σπερματοζωάρια ορισμένων ανδρών περισσότερο από ό,τι άλλων. «Τα ανθρώπινα ωάρια απελευθερώνουν ουσίες που λέγονται χημειοελκτικές και οι οποίες προσελκύουν τα σπερματοζωάρια προς τα αγονιμοποίητα ωάρια. Θέλαμε να μάθουμε αν τα ωάρια εκκρίνουν αυτά τα χημικά σήματα, προκειμένου να επιλέξουν ποια σπερματοζωάρια θα προσελκύσουν», ανέφερε ο δρ Φιτζέραλντ.  Όπως είπε, διαπιστώθηκε τελικά ότι πράγματι «το ωοθυλακικό υγρό από μια γυναίκα προσελκύει καλύτερα τα σπερματοζωάρια ενός άνδρα, ενώ το υγρό μια άλλης γυναίκας είναι καλύτερο στην προσέλκυση σπερματοζωαρίων από κάποιον διαφορετικό άνδρα. Αυτό δείχνει ότι οι αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα ωάρια και στα σπερματοζωάρια εξαρτώνται από τη συγκεκριμένη ταυτότητα των γυναικών και των ανδρών». Αυτό έχει ως συνέπεια ότι το ωάριο δεν «συμφωνεί» πάντα με την επιλογή συντρόφου από τη γυναίκα. Οι ερευνητές βρήκαν ότι τα ωάρια δεν προσελκύουν πάντα περισσότερα σπερματοζωάρια από τον σύντροφο τους, αλλά μπορεί να «προτιμούν» περισσότερο τα σπερματοζωάρια κάποιου άλλου άνδρα. Αυτό εν μέρει πιθανώς εξηγεί -πέρα από άλλα προβλήματα υπογονιμότητας- γιατί ορισμένα ζευγάρια δυσκολεύονται να κάνουν παιδί. Οι επιστήμονες είναι βέβαιοι ότι η επιλεκτικότητα αφορά μόνο το ωάριο και όχι το σπερματοζωάριο. Όπως ανέφερε ο Φιτζπάτρικ, «τα σπερματοζωάρια έχουν μόνο μια δουλειά, να γονιμοποιήσουν ωάρια, συνεπώς δεν έχει νόημα γι’ αυτά να είναι επιλεκτικά. Από την άλλη, τα ωάρια μπορούν να ωφεληθούν, αν διαλέξουν σπερματοζωάρια υψηλής ποιότητας ή γενετικά συμβατά». «Η ιδέα ότι τα ωάρια επιλέγουν σπερματοζωάρια είναι πραγματικά καινούρια στην ανθρώπινη γονιμότητα. Η περαιτέρω έρευνα πάνω στον τρόπο που τα ωάρια και τα σπερματοζωάρια αλληλεπιδρούν, θα προωθήσει τις θεραπείες γονιμότητας και τελικά μπορεί να βοηθήσει να κατανοήσουμε μερικές σήμερα ανεξήγητες αιτίες υπογονιμότητας στα ζευγάρια», τόνισε ο καθηγητής Ντάνιελ Μπράισον, επιστημονικός διευθυντής του Τμήματος Αναπαραγωγικής Ιατρικής του βρετανικού πανεπιστημιακού νοσοκομείου Saint Mary. (ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Η υψηλή χοληστερόλη τύπου LDL, η οποία είναι γνωστή και ως “κακή χοληστερόλη”, είναι μία από τις πιο βασικές αιτίες της αθηροσκλήρωσης, δηλαδή της συσσώρευσης σκληρής πλάκας στις αρτηρίες σας, η οποία οδηγεί σε στένωσή τους, εμποδίζει την ομαλή ροή του αίματος και καταλήγει συνήθως σε έμφραγμα του μυοκαρδίου, ή άλλη σοβαρή καρδιακή νόσο, ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζετε εκείνες τις τροφές που θα σας βοηθήσουν να καθαρίσετε τις αρτηρίες σας και να προστατευθείτε από καρδιακές επιπλοκές. Δείτε τις 10 κορυφαίες εξ’ αυτών:   1. Δημητριακά ολικής αλέσεωςΗ American Heart Association συνιστά την κατανάλωση τουλάχιστον έξι μερίδων δημητριακών ολικής αλέσεως την ημέρα. Το πλιγούρι βρώμης, το πίτουρο βρώμης, το κριθάρι και το πίτουρο ρυζιού είναι δημητριακά ολικής αλέσεως που περιέχουν μεγάλες ποσότητες διαλυτών φυτικών ινών, οι οποίες δεσμέυουν την περιττή χοληστερόλη στον οργανισμό σας και του επιτρέπει να την αποβάλλει από το σώμα σας. Τα δημητριακά ολικής αλέσεως θα σας δώσουν επίσης μαγνήσιο, το οποίο διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία, διατηρώντας την πίεση του αίματος σας σε υγιή επίπεδα. 2. Φρούτα Μερικά φρούτα περιέχουν επίσης διαλυτές φυτικές ίνες. Προσθέστε 4-5 μερίδες ημερησίως από μήλα, αχλάδια, μπανάνες, δαμάσκηνα ή πορτοκάλια στην διατροφή σας για να μειώσετε ακόμα περισσότερο την LDL χοληστερόλη στο αίμα σας. Αυτά τα φρούτα παρέχουν επίσης αρκετό κάλιο, το οποίο μπορεί να μειώσει τις επιπτώσεις του διαιτητικού νατρίου στην αρτηριακή πίεση. 3.Λαχανικά Τα λαχανικά περιέχουν ενώσεις που ονομάζεται φυτικές στερόλες, οι οποίες λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο με τις διαλυτές φυτικές ίνες. Επιλέξτε 3-5 ημερήσιες μερίδες από έντονα χρωματισμένα λαχανικά (γλυκοπατάτες, μπρόκολο, καρότα κλπ). Τα λαχανικά περιέχουν κάλιο, αντισταθμίζει την αρνητική δράση του αλατιού στην υπέρταση. Επίσης, τα σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, όπως το σπανάκι και το κατσαρό λάχανο, παρέχουν μαγνήσιο, το οποίο είναι σημαντικό για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. 4.  ΌσπριαΣημαντικές ποσότητες διαλυτών ινών θα βρείτε επίσης στα όσπρια. Προσπαθήστε να συμπεριλάβετε 3-4 μερίδες όσπρια την εβδομάδα. Συμπεριλάβετε φακές, φασόλια και ρεβίθια στη διατροφή σας για να μειώσετε την LDL χοληστερόλη. 5.Ψάρια  Τα λιπαρά ψάρια περιέχουν Ω-3 λιπαρά οξέα, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής στις αρτηρίες σας. Η φλεγμονή είναι ένας από τους βασικούς αιτιολογικούς παράγοντες σχηματισμού πλάκας στις αρτηρίες σας. Προγραμματίστε τουλάχιστον 2 μερίδες από λιπαρά ψάρια (σολομός, ιππόγλωσσα, σκουμπρί, τόνος, πέστροφα κλπ) εβδομαδιαία στο διαιτητικό σας πλάνο. 6. Άπαχο κρέαςΧρειάζεστε 85-170 γραμμάρια πρωτεΐνης κάθε μέρα. Αποφύγετε το τηγάνισμα του κρέατος ή το υπερβολικό “καψάλισμά” του στα κάρβουνα. Περιορίστε όσο μπορείτε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος, επειδή είναι πλούσιο σε κορεσμένα λιπαρά, τα οποία συμβάλλουν στον σχηματισμό πλάκας στις αρτηρίες σας. 7.Χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά (ή και και χωρίς λιπαρά) γαλακτοκομικά προϊόνταΕπιλέξτε τέτοιου τύπου γαλακτοκομικά προϊόντα επειδή περιέχουν ελάχιστα κορεσμένα λίπη. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα παρέχουν επίσης ασβέστιο, το οποίο βοηθά στη ρύθμιση της πίεσης του αίματος και συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία του μυικού συστήματος. Δεν χρειάζεστε πάνω από 2-3 μερίδες γαλακτοκομικών προϊόντων την ημέρα.  8. Ξηροί καρποί  Οι ξηροί καρποί περιέχουν Ω-3 και Ω-6 λιπαρά οξέα, τα οποία βοηθούν στον καθαρισμό των αρτηριών, ενώ περιέχουν και αρκετό μαγνήσιο. Χρειάζεστε μόνο μια χούφτα την ημέρα, επειδή οι ξηροί καρποί είναι ταυτόχρονα πολύ πλούσια σε θερμίδες.  9.Έλαια  Τα καλά έλαια περιέχουν επίσης Ω-3 και Ω-6 λιπαρά οξέα, τα οποία βοηθούν την πρόληψη του σχηματισμού πλάκας στις αρτηρίες. Τα υγιή έλαια περιλαμβάνουν το ελαιόλαδο, το ηλιέλαιο και το έλαιο από canola. Το ελαιόλαδο ενισχύει επίσης τα επίπεδα της HDL (καλής χοληστερόλης), η οποία βοηθά στη μείωση του σχηματισμού πλάκας στις αρτηρίες σας. Προτιμήστε αυτού του τύπου τα έλαια αντί για βούτυρο στο μαγείρεμα για να πάρετε τις απαραίτητες 2-3 μερίδες που χρειάζεστε κάθε μέρα. 10. Ροφήματα  Το νερό είναι πολύ βασικό και πρέπει κάθε μέρα να πίνετε τουλάχιστον 6-8 ποτήρια. Αποφύγετε, ωστόσο, χυμούς και επεξεργασμένα ποτά που περιέχουν πολύ ζάχαρη. Το μαύρο τσάι και το κόκκινο κρασί περιέχουν μεγάλες ποσότητες φλαβονοειδών, δηλαδή φυτοχημικών συστατικών που προστατεύουν τις αρτηρίες σας. iatropedia

Τα άρθρα αυτά σχολιάζουν οι Ιατροί της Β’ Νευρολογικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών: Λίνα Παλαιοδήμου (Νευρολόγος), Γεώργιος Τσιβγούλης (Καθηγητής Νευρολογίας), Κωνσταντίνος Βουμβουράκης (Καθηγητής Νευρολογίας). Οι Zubair και συν. παρουσιάζουν στο περιοδικό JAMA Neurology σχετική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, με σκοπό την περιγραφή των πιθανών στόχων και μηχανισμών προσβολής του νευρικού συστήματος από τον ιό SARS-CoV-2. Συνοπτικά, προσδιορίζονται 4 πιθανές οδοί προσβολής του νευρικού συστήματος: διασπορά του ιού μέσω των νευρικών συνάψεων με ανάδρομη πορεία από τα περιφερικά νεύρα έως τους κεντρικότερους σχηματισμούς, διασπορά μέσω του ηθμοειδούς πετάλου και της οσφρητικής οδού, προσβολή του ενδοθηλίου των εγκεφαλικών αγγείων και αύξηση της διαπερατότητας του αιματο-εγκεφαλικού φραγμού και τέλος μετανάστευση προσβεβλημένων λευκοκυττάρων από τον ιό SARS-CoV-2 εντός του κεντρικού νευρικού συστήματος μέσω του αιματο-εγκεφαλικού φραγμού. Κοινός στόχος στις παραπάνω οδούς προσβολής αποτελεί ο υποδοχέας της αγγειοτενσίνης 2 (ACE2), o οποίος εκφράζεται και σε δομές του νευρικού συστήματος, όπως στους νευρώνες, τη μικρογλοία, τα αστροκύτταρα και τα ολιγοδενδροκύτταρα. Οι Needham και συν. παρουσιάζουν στο περιοδικό Neurocritical Care σχετική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας η οποία τονίζει ότι η προσβολή του νευρικού συστήματος από τη νόσο COVID-19 αναγνωρίζεται σε πολλές πρόσφατες πρωτότυπες δημοσιεύσεις. Μεταξύ των νευρολογικών εκδηλώσεων συγκαταλέγονται ως πιο συχνές η κεφαλαλγία, η ζάλη, η ανοσμία και η αγευσία. Περισσότερο σοβαρές νευρολογικές επιπλοκές από τη νόσο COVID-19 αποτελούν η διαταραχή του επιπέδου συνείδησης, η οξεία νεκρωτική αιμορραγική εγκεφαλίτιδα, οι επιληπτικές κρίσεις και τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι ασθενείς με COVID-19 που αποσωληνώνονται μετά από κώμα και μηχανική αναπνευστική υποστήριξη παρουσιάζουν δυσχέρεια στην επάνοδο του επιπέδου συνείδησης, η οποία δύναται να διαρκέσει λίγες ημέρες έως και μερικές εβδομάδες. Επιπλέον, δύναται να προσβληθεί και το περιφερικό νευρικό σύστημα με εμφάνισης οξείας φλεγμονώδους απομυελινωτικής πολυριζονευροπάθειας (σύνδρομο Guillain-Barre) με αποτέλεσμα σημαντικές κινητικές και αισθητικές διαταραχές, σε έδαφος παρά-λοιμώδους προσβολής από τον ιό SARS-CoV-2. Σε κάθε περίπτωση, οι θεράποντες ιατροί θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για την εμφάνιση νευρολογικών επιπλοκών σε ασθενείς με νόσο COVID-19 τόσο κατά τη διάρκεια της πανδημίας όσο και αργότερα, με σκοπό την κατανόηση της φυσικής ιστορίας της λοίμωξης από τον ιό SARS-CoV-2 και της επίδρασής της στο κεντρικό και περιφερικό νευρικό σύστημα. onmed.gr

Η ψωρίαση από την άλλη πλευρά είναι μια αυτοάνοση ασθένεια του δέρματος. Αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού σας αρχίζει να επιτίθεται στο ίδιο το σώμα σας. Εάν έχετε ψωρίαση, ο κύκλος ανάπτυξης των κυττάρων του δέρματος σας αυξάνεται σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχουν διάφοροι τύποι της ψωρίασης, αλλά ο πιο κοινός τύπος είναι η ψωρίαση πλάκας. Παράγοντες κινδύνου  Η ψωρίαση πλήττει ανθρώπους όλων των ηλικιών, ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνικότητα ή τον τρόπο ζωής τους. Διάφοροι παράγοντες κινδύνου μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ψωρίασης, όπως:  Οικογενειακό ιστορικό   Σοβαρή ιογενής λοίμωξη, όπως ο ιός του AIDS, HIV Σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη Αυξημένο επίπεδο στρες Αν είστε υπέρβαροι ή παχύσαρκοι Κάπνισμα Η ψώρα είναι άκρως μεταδοτική. Είναι δύσκολο να περιοριστεί μόλις αρχίσει. Σύμφωνα με το αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), η ψώρα μεταδίδεται εύκολα μεταξύ ατόμων που ζουν στον ίδιο χώρο και, φυσικά, μεταξύ σεξουαλικών συντρόφων. Ο κίνδυνος για να πάθετε ψώρα αυξάνεται αν ζείτε ή εργάζεστε σε συνθήκες συνωστισμού, όπου η άμεση επαφή σώμα-με-σώμα είναι κανόνας. Εάν έχετε ένα εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή είστε άτομο με ειδικές ανάγκες, ή ηλικιωμένος, τότε έχετε αυξημένο κίνδυνο για τη “νορβηγική” ψώρα, η οποία είναι η πιο σοβαρή μορφή της νόσου. Ονομάζεται επίσης και ψώρα “κρούστας”, αφού εκδηλώνεται με παχιά κρούστα δέρματος που περιέχει τα ακάρεα και τα αυγά τους σε μεγάλους αριθμούς. Τα ακάρεα αυτά δεν είναι πιο ισχυρά από άλλα είδη, αλλά η υψηλή τους συγκέντρωση σε απόλυτους αριθμούς τα καθιστά εξαιρετικά μεταδοτικά. Συμπτώματα ψωρίασης Η ψωρίασηπροκαλεί παχιά, κόκκινου και ασημί χρώματος “μπαλώματα” στο δέρμα σας. Αυτά μπορεί να σχηματιστούν οπουδήποτε στο σώμα σας, αλλά είναι πιο συχνά σε: Αγκώνες , Δέρμα της κεφαλής , Κάτω μέρος της πλάτης , Πέλματα των ποδιών , Πρόσωπο , Παλάμες , Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν: Ξηρό, σκασμένο δέρμα , Φαγούρα , Αίσθημα “καύσου” στην επιδερμίδα , Πόνος στο δέρμα , Νύχια που σπάνε Συμπτώματα ψώρας Τα συμπτώματα στην ψώρα προκαλούνται από μία αλλεργική αντίδραση στα ακάρεα. Αν έχετε πάθει ποτέ ψώρα, μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες για να εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα. Αν είχατε επεισόδιο ψώρας στο παρελθόν, τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν μέσα σε λίγες ημέρες. Η ψώραμπορεί να αναπτυχθεί οπουδήποτε στο σώμα, αλλά είναι πιο συχνή στις πτυχώσεις του δέρματος, όπως: Μεταξύ των δακτύλων , Γύρω από την μέση , Μασχάλες , Εσωτερικό του αγκώνα , Καρπούς , Γύρω από τα στήθη (στις γυναίκες) , Περιοχή των γεννητικών οργάνων (στους άνδρες) , Ωμοπλάτες , Οπίσθια , Πίσω από τα γόνατα , Σε βρέφη και μικρά παιδιά, η ψώρα συχνά εμφανίζονται σε ένα ή περισσότερα από τους ακόλουθα σημεία: Δέρμα της κεφαλής , Λαιμός , Πρόσωπο , Παλάμες , Πέλματα των ποδιών Το κύριο σύμπτωμα της ψώραςείναι η έντονη και ανεξέλεγκτη φαγούρα, ιδιαίτερα τη νύχτα. Μπορεί επίσης να δείτε μικροσκοπικά σημάδια πάνω στο δέρμα από φλύκταινες ή ανάγλυφα μικροσκοπικά “σπυράκια”, τα οποία είναι επί της ουσίας τα σημεία που έχουν εγκατασταθεί τα ακάρεα. Επιλογές θεραπείας για την ψωρίαση Μπορεί η ψωρίαση να μην είναι μεταδοτική, αλλά, δυστυχώς, δεν είναι και ιάσιμη. Οι θεραπείες που υπάρχουν στοχεύουν κυρίως στην μείωση των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της εμφάνισης της επιδερμίδας σας. Ανάλογα με τον τύπο και τη σοβαρότητα της ψωρίασης, υπάρχουν και διαφορετικές επιλογές θεραπείας. Σύμφωνα με το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Αρθρίτιδας, Μυοσκελετικού Συστήματος και Δερματικών Νόσων, υπάρχουν γενικά οι παρακάτω θεραπείες: Τοπικές θεραπείες με στεροειδή σκευάσματα (αλοιφές κλπ) ,Θεραπεία με υπεριώδη ακτινοβολία (UV) , Συστηματική θεραπεία με ενέσεις , Συνδυαστική θεραπεία των παραπάνω , Επιλογές θεραπείας για την ψώρα  Η ψώρα είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί, αλλά η θεραπεία της είναι… “μπελάς”. Πρέπει να εφαρμόσετε μια λοσιόν ή κρέμα σε ολόκληρο το σώμα σας και να την αφήσετε να λειτουργήσει για αρκετές ώρες, συνήθως κατά τη διάρκεια της νύχτας. Μπορεί επίσης να χρειαστεί να επαναλάβετε τη θεραπεία περισσότερες από μία φορά για να εξαλειφθεί η ψώρα. Μπορεί επίσης να χρειαστεί να ακολουθήσουν θεραπεία όλα τα άτομα που ζουν στον ίδιο χώρο με εσάς, έστω και αν δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. iatropedia

Οι υδατάνθρακες δεν παχαίνουν όταν καταναλώνονται στην ενδεδειγμένη ποσότητα ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε ατόμου. Άλλωστε ανά γραμμάριο οι υδατάνθρακες αποδίδουν λιγότερες από τις μισές θερμίδες που αποδίδει το λίπος. Ο αποκλεισμός τους από την ισορροπημένη διατροφή λοιπόν δε συστήνεται, ωστόσο πρέπει να προσέχουμε τα μεγέθη των μερίδων μας και να επιλέγουμε τους πιο υγιεινούς τύπους υδατανθράκων. Προτιμούμε τα προϊόντα ολικής αλέσεως όπως το καστανό ρύζι, τη βρώμη, το ψωμί και τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως αντί για τις λευκές εναλλακτικές τους, ενώ αποφεύγουμε την πρόσθετη ζάχαρη σε γλυκά και ροφήματα.

Δεν έχει σημασία πότε τρώμε αλλά η ποσότητα και η ποιότητα όσων καταναλώνουμε. Ωστόσο, καλό είναι να αποφεύγουμε την κατανάλωση μεγάλων γευμάτων πριν τον ύπνο για να μην επιβαρύνουμε το πεπτικό μας σύστημα και την ποιότητα του ύπνου. Γι’ αυτό στοχεύουμε να καταναλώνουμε το δείπνο περίπου 2-3 ώρες πριν πάμε για ύπνο και αποφεύγουμε τις μεγάλες ποσότητες κάτι που είναι αρκετά συχνό να συμβαίνει το βράδυ.

Κανένα τρόφιμο δεν μπορεί να μας βοηθήσει να κάψουμε περισσότερο λίπος. Για να κινητοποιηθούν οι αποθήκες του λίπους στο σώμα μας το σημαντικό είναι να προσλαμβάνουμε λιγότερες θερμίδες από αυτές που χρησιμοποιεί ο οργανισμός μας. Σε αυτό μπορεί να μας βοηθήσει η ισορροπημένη διατροφή σε συνδυασμό με την άσκηση.

Όσο κι αν θέλουμε να χάσουμε λίπος από συγκεκριμένες περιοχές του σώματος, όπως η κοιλιά ή οι μηροί, ωστόσο φαίνεται ότι δεν μπορούμε να επιλέξουμε από πού θα χάσουμε βάρος ή θα πάρουμε. Όταν το σώμα χάνει λίπος, αυτό συμβαίνει σε όλο το σώμα. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι ως ένα βαθμό η συσσώρευση λίπους σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος εξαρτάται και από τη γενετική προδιάθεση.

Η παράλειψη των γευμάτων μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε κουρασμένοι και πεινασμένοι, πράγμα που σημαίνει ότι έχουμε περισσότερες πιθανότητες να επιλέξουμε σνακ με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και θερμίδες ή να αντισταθμίσουμε με μεγαλύτερα γεύματα όταν τρώμε. Ένα σταθερό πλάνο διατροφής με μικρά και συχνά γεύματα θα μας βοηθήσει να διαχειριστούμε το βάρος μας πιο αποτελεσματικά.

Τα light τρόφιμα μπορεί να περιέχουν λιγότερο λίπος, αλλά μπορεί να συνεχίσουν να περιέχουν αρκετές θερμίδες λόγω της προσθήκης ζάχαρης για την ενίσχυση της γεύσης. Επιπλέον, οι light εκδοχές των τροφίμων είναι συνήθως πλουσιότερες σε αλάτι. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικότερο να ελέγχουμε τις ετικέτες τροφίμων. Η ποσότητα που θα καταναλώσουμε είναι επίσης σημαντική. Δεν θα μειώσουμε τις θερμίδες που προσλαμβάνουμε αν τρώμε διπλάσια ποσότητα από το προϊόν χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά.

Το να στερούμε από τη διατροφή μας αγαπημένα τρόφιμα που μπορεί να είναι πιο ενισχυμένα θερμιδικά δε λειτουργεί μακροπρόθεσμα, καθώς η απαγόρευσή τους συχνά μας κάνει να θέλουμε να τα φάμε ακόμη περισσότερο. Αν στερούμαστε τις αγαπημένες μας τροφές για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι πιθανό να ενδώσουμε τελικά στον πειρασμό καταναλώνοντας μεγάλες ποσότητες και νιώθοντας ενοχές και απογοήτευση για την προσπάθειά μας. Η κατανάλωση μιας μικρής ποσότητας της αγαπημένης μας λιχουδιάς σε προγραμματισμένη συχνότητα δε θα αποτελέσει εμπόδιο στην προσπάθειά μας και ταυτόχρονα θα απολαμβάνουμε το φαγητό μας περισσότερο.

Δεν χρειάζεται να τρέξουμε σε μαραθώνιο για να επωφεληθούμε από την άσκηση! Ακόμη και η δραστηριότητα χαμηλής έντασης θα μας βοηθήσει να καταναλώνουμε περισσότερη ενέργεια. Το γρήγορο περπάτημα, η κηπουρική ή οι δουλειές του σπιτιού μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Δρ Ευσταθία Παπαδά
mothersblog.gr